Pinksteren, een christelijk feest dat de uitstorting van de Heilige Geest viert, heeft zijn oorsprong in het joodse feest Sjavoeot. Volgens de Bijbelse overlevering vond de uitstorting van de Heilige Geest plaats tijdens het Joodse feest van Sjavoeot, vijftig dagen na Pasen. Dit markeert het begin van de christelijke gemeenschap en wordt beschouwd als de geboorte van de kerk.

Traditioneel valt Pinksteren altijd op de vijftigste dag na Pasen, waardoor het een beweeglijk feest is dat meestal in mei of juni wordt gevierd. Deze datum is nauw verbonden met de Joodse viering van Sjavoeot, die valt op de vijftigste dag na Pesach, het joodse paasfeest.

Vroeger werd Pinksteren vaak gevierd met processies, religieuze bijeenkomsten en speciale diensten in kerken. Het was een tijd waarin mensen zich verzamelden om het geloof te vieren en de betekenis van de Heilige Geest te overdenken. In sommige culturen werden ook oude voorjaarsrituelen vermengd met de viering van Pinksteren.

Tegenwoordig wordt Pinksteren nog steeds gevierd in veel kerken over de hele wereld, zij het vaak in een meer ingetogen vorm dan vroeger. Mensen komen samen voor speciale diensten waarin de rol van de Heilige Geest in het leven van gelovigen wordt benadrukt. Daarnaast wordt Pinksteren ook gezien als een gelegenheid voor familiebijeenkomsten en ontspanning, vergelijkbaar met andere christelijke feestdagen.